ရင္ထဲမွာစုိ႔သြားတာပဲ၊အေမ့ကုိလဲ အရမ္းသနားသြားတယ္။ အေမ့မ်က္နွာမွာလဲ မ်က္ ရည္ေတြ၀ုိင္းလုိ႔၊ ေအာ္--- အေမအရမ္းခံစားေနရတယ္ထင္ပါရဲ႕။အင္းေလ--သားကလဲ အိမ္ျပန္မလာျဖစ္တာ ႏွစ္ေပါင္းနည္းမွ မနည္းေတာ့ပဲကုိး။ေသခ်ာတြက္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ေတာင္ရွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ကုိးႏွစ္နီးပါး ေလာက္ရွိေန ပါေကာလား။
အေမခံစားေနရတဲ့ဘက္က ၾကည့္ရင္ တကယ္ေျပာသင့္တဲ့စကားတစ္ခြန္းပါပဲ။ သားလုပ္သူကလဲ တစ္ႏွစ္က် တစ္ခါ ႏႈန္းေလာက္ေတာင္ စာတစ္ေစာင္၊ဖုန္းတစ္ခ်က္ဆက္ေဖၚမရဘူး။စိမ္းကားနုိ္င္လြန္းတဲ့ သား။ ဒီေလာက္ ေတာ့ ေျပာသင့္တယ္။ဒီထက္မကလဲေျပာသင့္တယ္။ အေမမလြန္ပါဘူး။
အေမအဲဒီေလာက္ခံစားေနရမယ္လုိ႔မထင္ခဲ့ဘူး။အေမခံစားရဆုံးက သားနဲ႔ပက္သက္ၿပီး သူမ်ားေတြက နင့္သား ဘယ္မွာလဲ။ ဘာလုပ္ေနလဲလုိ႔ ေမးလာတဲ့အခါ ဘာေျဖရမွန္းမသိ၊ဘယ္လုိေျဖရမွန္းမသိတဲ့ အျဖစ္ဟာ အခံစားရခက္ဆုံးပဲတဲ့၊အေမေျပာျပလုိ႔ သိရတာ။
အေမနဲ႔ရြာကုိ သား ဘယ္ေလာက္ပဲလြမ္းလြမ္း၊ဘယ္ေလာက္ပဲသတိရေနပါေစ အဆက္ သြယ္လုပ္ဖုိ႔ ေမ့ေန တတ္တာက သားရဲ႕အက်င့္လုိ၊၀ါသနာလုိျဖစ္ေနၿပီေလ။အခုေတာ့ သားက ျပည္ပမွာေက်ာင္းလာတက္ေနတာ ေလးႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိေရာ့ေပါ့။
ဒါေပမဲ့ ထုံးစံအတုိင္းပဲ အေမ့ကုိ အဆက္အသြယ္မလုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ အေမ ဘယ္ေလာက္မ်ား စိတ္ဆင္းရဲ ပင္ပန္းႀကီးစြာနဲ႔ သားအေပၚမွာစိတ္ဆုိး၀မ္းနည္းေနလိမ့္မလဲ၊အေမ့ရ႕ဲသူငယ္ ခ်င္း အေပါင္းအသင္း အိမ္နီးနားခ်င္းေတြက နင့္သား ဘယ္မွာလဲလုိ႔ေမးရင္ အေမ့မွာ သူတုိ႔ကုိ ျပန္ေပးစရာ အေျဖမွရွိပါေလစ။ နင့္သားဘာေတြလုပ္ေနလဲလုိ႔ ထပ္ဆင့္ေမး လာရင္ေကာ အေမဘယ္လုိေျဖမွာပါလိမ့္။
တကယ္ေတာ့သားဟာ သူ႔အေမ့ကုိ ကုိယ္ အားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ႏႈတ္အားျဖင့္လည္းေကာင္း စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ တစ္ခါမွမလုပ္ခဲ့ ဖူးရုိးအမွန္ပါ။ သုိ႔ေသာ္--- အခုေတာ့ အေမေလ သားနဲ႔ပက္သက္ၿပီး စိတ္ဆင္းရဲမႈမ်ားစြာ ခံစားေနရၿပီေလ။သားရဲ႕စိမ္းကားမႈ၊သားရဲ႕အဆက္သြယ္ျဖတ္ေတာက္မႈေတြကုိ အေမ မခံစားနုိင္ရွာေတာ့ဘူး။
ဒါဆုိရင္လဲ အေမက သားဆီကုိဆက္သြယ္ေပါ့။ အေမက ေကာ သားဆီကုိ ဘယ္ႏွစ္ခါမ်ား အဆက္သြယ္ လုပ္ခဲ့ဖူးပါသလဲ။ ဟုတ္တယ္၊ အေမက သားကုိတစ္ခါမွအဆက္သြယ္မလုပ္ခဲ့ဖူးဘူး။သားဆီက အဆက္အသြယ္ သက္သက္ကုိသာ အေမက ဲရုိးရွင္းစြာနဲ႔ ေစာင့္စားေမွ်ာ္လင့္ေနလာခဲ့တာေလ။
အေမ့ဘက္က အဆက္သြယ္ လုပ္ရ ေအာင္ကလဲ အေမတုိ႔ရြာ မွာ ဖုန္းလဲမရွိ၊စာတုိက္လဲမရွိ။ ဒါေတြရွိျပန္ေတာ့ေကာ ဘယ္ဆီကုိေရာက္ၿပီး ဘာလုပ္ေနမွန္းမသိတဲ့သားဆီကုိ ဘယ္လုိဆက္သြယ္ ရမွာလဲ။ ေျပာၾကပါဦး။ ဒါလဲဟုတ္တာပဲ။
သားကေတာ့ အေမ့ကုိအၿမဲသတိတရ ရွိေနတာအမွန္ပါ။ သတိရသည္ႏွင့္အမွ် ေမတၱာလဲပုိ႔သၿမဲပါအေမ။ အေမ… ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာရႊင္လန္းစြာျဖင့္ ေန႔စဥ္ႀကဳံေတြ႔ေနရေသာ လူေနမႈဘ၀ ဆင္းရဲဒုကၡအားလုံးမွ လြန္ေျမာက္ပါေစ။
အေမခံစားေနရတဲ့ဘက္က ၾကည့္ရင္ တကယ္ေျပာသင့္တဲ့စကားတစ္ခြန္းပါပဲ။ သားလုပ္သူကလဲ တစ္ႏွစ္က် တစ္ခါ ႏႈန္းေလာက္ေတာင္ စာတစ္ေစာင္၊ဖုန္းတစ္ခ်က္ဆက္ေဖၚမရဘူး။စိမ္းကားနုိ္င္လြန္းတဲ့ သား။ ဒီေလာက္ ေတာ့ ေျပာသင့္တယ္။ဒီထက္မကလဲေျပာသင့္တယ္။ အေမမလြန္ပါဘူး။
အေမအဲဒီေလာက္ခံစားေနရမယ္လုိ႔မထင္ခဲ့ဘူး။အေမခံစားရဆုံးက သားနဲ႔ပက္သက္ၿပီး သူမ်ားေတြက နင့္သား ဘယ္မွာလဲ။ ဘာလုပ္ေနလဲလုိ႔ ေမးလာတဲ့အခါ ဘာေျဖရမွန္းမသိ၊ဘယ္လုိေျဖရမွန္းမသိတဲ့ အျဖစ္ဟာ အခံစားရခက္ဆုံးပဲတဲ့၊အေမေျပာျပလုိ႔ သိရတာ။
အေမနဲ႔ရြာကုိ သား ဘယ္ေလာက္ပဲလြမ္းလြမ္း၊ဘယ္ေလာက္ပဲသတိရေနပါေစ အဆက္ သြယ္လုပ္ဖုိ႔ ေမ့ေန တတ္တာက သားရဲ႕အက်င့္လုိ၊၀ါသနာလုိျဖစ္ေနၿပီေလ။အခုေတာ့ သားက ျပည္ပမွာေက်ာင္းလာတက္ေနတာ ေလးႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိေရာ့ေပါ့။
ဒါေပမဲ့ ထုံးစံအတုိင္းပဲ အေမ့ကုိ အဆက္အသြယ္မလုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ အေမ ဘယ္ေလာက္မ်ား စိတ္ဆင္းရဲ ပင္ပန္းႀကီးစြာနဲ႔ သားအေပၚမွာစိတ္ဆုိး၀မ္းနည္းေနလိမ့္မလဲ၊အေမ့ရ႕ဲသူငယ္ ခ်င္း အေပါင္းအသင္း အိမ္နီးနားခ်င္းေတြက နင့္သား ဘယ္မွာလဲလုိ႔ေမးရင္ အေမ့မွာ သူတုိ႔ကုိ ျပန္ေပးစရာ အေျဖမွရွိပါေလစ။ နင့္သားဘာေတြလုပ္ေနလဲလုိ႔ ထပ္ဆင့္ေမး လာရင္ေကာ အေမဘယ္လုိေျဖမွာပါလိမ့္။
တကယ္ေတာ့သားဟာ သူ႔အေမ့ကုိ ကုိယ္ အားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ႏႈတ္အားျဖင့္လည္းေကာင္း စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ တစ္ခါမွမလုပ္ခဲ့ ဖူးရုိးအမွန္ပါ။ သုိ႔ေသာ္--- အခုေတာ့ အေမေလ သားနဲ႔ပက္သက္ၿပီး စိတ္ဆင္းရဲမႈမ်ားစြာ ခံစားေနရၿပီေလ။သားရဲ႕စိမ္းကားမႈ၊သားရဲ႕အဆက္သြယ္ျဖတ္ေတာက္မႈေတြကုိ အေမ မခံစားနုိင္ရွာေတာ့ဘူး။
ဒါဆုိရင္လဲ အေမက သားဆီကုိဆက္သြယ္ေပါ့။ အေမက ေကာ သားဆီကုိ ဘယ္ႏွစ္ခါမ်ား အဆက္သြယ္ လုပ္ခဲ့ဖူးပါသလဲ။ ဟုတ္တယ္၊ အေမက သားကုိတစ္ခါမွအဆက္သြယ္မလုပ္ခဲ့ဖူးဘူး။သားဆီက အဆက္အသြယ္ သက္သက္ကုိသာ အေမက ဲရုိးရွင္းစြာနဲ႔ ေစာင့္စားေမွ်ာ္လင့္ေနလာခဲ့တာေလ။
အေမ့ဘက္က အဆက္သြယ္ လုပ္ရ ေအာင္ကလဲ အေမတုိ႔ရြာ မွာ ဖုန္းလဲမရွိ၊စာတုိက္လဲမရွိ။ ဒါေတြရွိျပန္ေတာ့ေကာ ဘယ္ဆီကုိေရာက္ၿပီး ဘာလုပ္ေနမွန္းမသိတဲ့သားဆီကုိ ဘယ္လုိဆက္သြယ္ ရမွာလဲ။ ေျပာၾကပါဦး။ ဒါလဲဟုတ္တာပဲ။
သားကေတာ့ အေမ့ကုိအၿမဲသတိတရ ရွိေနတာအမွန္ပါ။ သတိရသည္ႏွင့္အမွ် ေမတၱာလဲပုိ႔သၿမဲပါအေမ။ အေမ… ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာရႊင္လန္းစြာျဖင့္ ေန႔စဥ္ႀကဳံေတြ႔ေနရေသာ လူေနမႈဘ၀ ဆင္းရဲဒုကၡအားလုံးမွ လြန္ေျမာက္ပါေစ။
0 comments:
Post a Comment